شعر نو

[kavehn]

ادای پرنده ها را درآوردیم
پرکشیدیم
به آنسوی مرزها
وقتی برگشتیم
ما را به قفس انداختند
نتوانستیم
ثابت کنیم که ما پرنده نیستیم.


رسول یونان

[kavehn]

کاش می شد
برف را
مثل دری باز کرد
و پا به دورن گذاشت
به اعماق روشنی ها.


رسول یونان

[kavehn]

احساس می کنم
از قلبم
به پرواز در آمده اند
این کبوتران سفید
و این، من هستم
که در آسمان ها اوج می گیرم!
آیا ممکن است
پرندگان
در قلب آدم آشیان کنند؟!


رسول یونان

[kavehn]

باید
بیشتر
به آسمان ها فکر کنم
همین طور به آب ها.
در رویاهایم
موجی جلو می آید و
بعد به اعماق برمی گردد
باید این دریا
شکل بگیرد و
من به آرامش برسم
باید بیشتر به آبی ها فکر کنم!


رسول یونان

[kavehn]

چیزی که در وجودت می چرخد
مرا هم، به دور تو می چرخانَد
از خانه ات دور نمی شوم
منطقه ی پروازم را می گویم.


آهو آل آقا

[kavehn]

نگران پروانه ای بودم
که روی گل ها می نشست
تا خیس شود
بعد زیر آفتاب می خوابید
تا خشک شود
بی این که
به تَرَک خوردنِ بال هایش فکر کند.


آهو آل آقا

[kavehn]

در تمام ایستگاه ها
تو ایستاده ای و
دست تکان می دهی

من سراسیمه
پیاده می شوم
در تمام ایستگاه ها

تو رفته ای

شهاب مقربین

[kavehn]

وعده دیدار ما
همین جا
کنار این سنگ
وقتی که نیستم

وقتی که نیستم
خواهم آمد
و این باد ابتدای مهر
که گونه های ما را تسلی می دهد
خواهد آمد
و آمدنم را گواهی خواهد داد

چهره ی ویرانم را نخواهی دید
اما باد گونه های ما را به هم خواهد چسباند
و تسلی خواهد داد

قهوه خانه های میان راه بیگانه اند
و بیگانگانی آن جا جنجال می کنند
اما گاهی باید اتراق کرد
کنار جاده ای پرت
زیر درخت پرغبار اناری
و از بیرون نگاه کرد
که ابتدای مهر
چگونه می رود
و آمدن ما را چگونه می برد
بیهوده ما دست های یک دیگر را نگرفتیم
می دانستیم
باید رها کرد و رفت
و این چرخش بیهوده ما را نیز پراکنده خواهد کرد
چرا ما دست های یک دیگر را نگرفتیم
چهره ی ویرانم را باز نخواهی دید
اما باد
که گونه ام را به گونه ات می چسباند
تو را تسلی خواهد داد


شهاب مقربین

[kavehn]

می خواستم دنیا را عوض کنم دنیا عوض شد
اما کار من نبود

می خواستم انسان را دگرگون کنم
انسان ها دگرگون شدند
نه آن گونه که من می خواستم

حالا دیگر
فقط می خواهم
تو را نگه دارم
همانگونه که بودی
بی هیچ تغییری
پیچیده در رویاهای کاغذی ام

و تو
می دانم
عوض نخواهی شد
همانگونه که بودی
پرطغیان و تغیُّر
..................... ویران گر
رودخانه ی آتش


شهاب مقربین

[kavehn]

پس بهتر است سکوت کنیم
حرف زدن آزار می دهد آدم ها را
حرف زدن آسیب می رساند به دوستی.

پس بهتر است
یک دقیقه سکوت کنیم
به احترام دوستی آدم ها


شهاب مقربین